Het klinkt zo mooi, op mijn Twitter-bio”s @KlaartjeLoose en @Springtij:
Doet alles van harte parttime|van leven genieten-aan wereld lijden|werken-luieren|praten-luisteren|eb-vloed|samen-alleen|opvoeden-spelen|binnen-buiten|dans-lees
Alles wat ik geweldig of belangrijk vind, krijgt een plekje in mijn agenda. Fantastisch toch? Zo houd ik mijn verschillende rollen in het leven in balans.
Er is alleen een klein probleempje… ik deed het afgelopen jaar zo veel zaken van harte parttime, dat ik meer dan fulltime volgeboekt was.
Werkgevers zijn al lang van dit fenomeen op de hoogte ; als je een parttime werknemer inhuurt, dan krijg je met een beetje geluk bijna 40 uur werk voor de prijs van 32 uur – parttimers zijn gedreven en willen zoveel mogelijk gedaan krijgen in de tijd dat ze werken.
Nu ben ik mijn eigen werkgever, en ik dacht toch echt dat ik mild voor mijzelf was: Iedere dag, vaak onder kantoortijd, neem ik een #vakantievaneenuur , hoe druk ik het ook heb. Prima geregeld dus.
Maar wacht eens even… Dit schema is jaren geleden ontstaan, toen ik parttime in de kraam werkte en de rest van mijn tijd verdeelde tussen studeren, wandelen, vrienden opzoeken, lezen en reizen.
Bij iedere activiteit die ik extra ondernam in de loop van de jaren kwam mijn tijd voor mijzelf een beetje meer onder druk te staan:
- Eerst volgde ik een intensieve opleiding tot re-integratie-coach , daarna nog cursussen emotionele vrijheid en rouwverwerking,
- Af en toe een coachingsgesprek tijdens de kraamweek groeide uit tot het opzetten van een (parttime
) coachingspraktijk, - Ik ontmoette tijdens een dansworkshop mijn Lief, die behalve een gedeelde passie voor salsadansen, ook een eigen bedrijf en een fantastische zoon in de relatie inbracht,
- Zo kreeg ik te maken met het reilen en zeilen van een parttime patchworkfamily, de hoogtepunten en de uitdagingen,
- Ik verloor mijn hart aan Salsa Cubana en assisteer mijn Lief nu al ruim 2 jaar bij het opzetten van zijn eigen dansschool/community RitmoCubano
- Vervolgens werd ik ook zijn Persoonlijk Assistent in zijn IT-bedrijf, omdat ik zag dat er werk bleef liggen en ik graag wat introverte tijd achter de computer besteedde, een win/win-situatie…
- Door mantelzorgende vriendinnen met dementerende ouders werd ik geraakt door de trieste toestand waarin veel ouderen zich bevinden en zit ik nu in het proces om vrijwillig mentor te worden van één van hen, die geen directe familie heeft die haar belangen voor zich kan behartigen.
Geen wonder dat ik mijn beste vriendin al maanden niet in real life ontmoet had en een beetje moe was aan het begin van de zomer!
Daarnaast was ik gefrustreerd, omdat ik allerlei plannen voor mijn eigen bedrijf en dat van mijn Lief had, waar ik steeds maar niet aan toe kwam. Dat werkte ronduit demotiverend.
De gezinsvakantie aan zee deed wonderen; 3 weken waarin ik NIET werkte, helemaal niks ‘zakelijks’ deed. Het was even eb bij Springtij, ik trok mijn energie volledig terug. Maakte ik me zorgen? Nee hoor, ik ken het ritme van de natuur, het wordt vanzelf weer vloed. Ik genoot van de vrije tijd met mijn Lief en mijn bonuskind.
Eb. Het wordt vanzelf weer vloed…
En dan durven ze nog te beweren dat vakantie zinloos is…
Binnenkort hoor je meer over mijn nieuwe initiatieven. Voor nu ben ik heel benieuwd: Heeft de vakantie jou ook een onverwacht inzicht of antwoord op een uitdaging in je eigen leven gegeven? Ik lees je reactie, hieronder in het commentaarveld, graag.
Ik lees dit op een laptop, dus al scrollend zag ik eerst een hek op de foto. Toepasselijk, dacht ik. En ook die boei als keten vond ik wel tekenend.
Ipv dingen af te stoten, neem je er nog iets bij!
Mijn inzicht van de afgelopen tijd is dat het helemaal niet erg is om veel en veel verschillends te doen, tenzij je je overweldigd voelt. Dus je beeldspraak is wel een goede, al heb ik een andere invulling van het begrip eb: de zuigende werking wanneer het eb wordt kan vermoeiend zijn, maar als je de overtuiging hebt dat de vloed daarna komt dan werkt de opzwepende energie daarvan dubbel zo hard door!
Succes met je nieuwe plannen, ik ben benieuwd
Grappig, hoe we een totaal andere interpretatie van deze foto en het begrip EB hebben Hannie! Zeker kan de zuigende kracht van eb vermoeiend zijn, als je toch probeert om aan de kant te komen van waar je weg gezogen wordt, maar als je meebeweegt met het tij (wat mij ook zeer regelmatig niet lukt, vandaar mijn vermoeidheid aan het begin van de zomer
) is er niets uitputtends aan…
Mooi inzicht, dat je leven vol met verschillende inspirerende dingen mag zijn, zolang het je maar niet overspoelt. Helemaal mee eens, trouwens.
Hoi Klaartje,
Ik kan niet anders dan even reageren op dit blogartikel van jou. Ik vind het namelijk ZO herkenbaar! De details van mijn leven zijn anders dan die van jouw leven, maar de overeenkomstige principes zijn treffend. Bedankt voor je inspiratie: hieronder is mijn eb-en-vloedervaring van zomer 2012!
Gelukkig ben ik tijdens ‘mijn’ eb deze zomer overgestoken naar Engeland (mijn tweede thuisland) voor vier weken. Met mijn gezin (man en drie kinderen). Heerlijk genoten van de Olympische Spelen, weerzien met vrienden (wij hebben 7 jaar in Engeland gewoond), genieten van onze vakantie vanuit ons ruilhuis en nog 5 dagen trekken langs prachtige Engelse bewonderenswaardigheden zoals Stonehenge, Salisbury Cathedral en Hever Castle.
Wat een opluchting ook om even geestelijk en lichamelijk vier weken lang te kunnen pootje baden in de eb, in plaats van stevig zwemmen in de vloed.
Diverse ervaringen, inzichten en ideeën rijker ben ik nu (voor het eerst in 2 jaar) weer VOL energie, zin, actie en lef bezig aan de ontwikkeling van mijn bedrijf.
Dat klinkt als een heerlijke zomer, Saskia!
Mooi mechanisme is het toch, dat je terugtrekken en echt uitrusten zoveel nieuwe energie en een overvloed aan ideeën oplevert.
Wat me steeds meer opvalt, na al met vele vrouwenlevens een eindje opgevaren te hebben, is dat de uiterlijke omstandigheden heel verschillend kunnen zijn, maar de processen die we doorlopen op zoek naar balans verrassend veel gelijkenis vertonen. Samen komen we er wel…
Hoi Klaartje,
In mijn tijd als leidinggevende werkende in loondienst heb ik gemerkt dat ik inderdaad 40 uur werkte geperst in 32 uur aanwezigheid. Ik wilde op die manier laten zien dat ik als alleenstaande moeder die parttime werkte écht niet onderdeed voor een ander. Ik probeerde ondertussen óók nog eens een kind op te voeden, het huis aan kant te houden en de minimale sociale contacten te onderhouden. Ik merkte echter dat die al bijna niet bestaand meer waren.
Alsof dat niet voldoende was heb ik in die periode ook nog eens parttime mijn eigen praktijk als scheidingscoach proberen op te bouwen. Uiteindelijk heeft me dat aardig opgebroken.
In de vakantie heb ik héél erg nagedacht en besloten me volledig te richten op mijn eigen praktijk als scheidingscoach. Ik wil deze onder de schooltijden van mijn zoon gaan uitbreiden. Ik heb heel erg gewerkt om de paniek van minder geld, onzekerheid, niet goed genoeg voelen en uit mijn comfortzone stappen ondergeschikt te maken aan mijn doel.
Dit geeft rust, ruimte en focus. Dit geeft ook minder uren dacht ik. In de praktijk merk ik dat dit niet waar is. Ik draai meer uren dan ooit maar voel me er mega goed bij. Ik merk dat ik nu werk doe waar ik heel gelukkig van wordt en waar ik positieve energie van krijg. In mijn geval is dit dus niet minder uren maar wél minder ballen die ik in de lucht moet houden. Als ik de balans en impact van die enkele ballen door heb weet ik zeker dat ik meer tijd krijg voor privé.
Ik hoop dat je nieuwe plannen (en ik kan niet wachten om te horen wat die allemaal zijn!), wat minder ballen opleveren, meer ruimte voor balans zodat parttime ook weer echt parttime wordt! Hou je me op de hoogte?
sprankelende groet!
Ha Ritska,
.
Spannende stappen onderneem je!
Het is zeker waar, dat als je doet wat je leuk vindt, tijd en energie er minder toe lijken te doen. De valkuil hierbij is: overspoeld worden door je eigen succes.
Toen mijn praktijk goed ging lopen is mij dit gebeurd, met als gevolg een continu overstromende agenda… Maar ach, bijstellen kan altijd, ik was nog net op tijd
Ik wens je veel plezier én succes bij al je nieuwe plannen en initiatieven!
585 goud is het gehalte dat het vaakst voorkomt,
vandaar de veelgestelde vraag hoeveel het waard is.